Το Μεγάλο Ξεκαθάρισμα

Κάθε μια στο τόσο, 

κάνω στην ζωή μου 

ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα

Δεν ξέρω αν είναι φυσιολογικό,

βλέποντας φιλίες δεκαετιών

και σχέσεις χρόνων, να υπάρχουν

Σκέφτομαι πως εγώ είμαι η στραβή, 

η ελαττωματική

Μα γιατί δεν κρατάω σταθερούς ανθρώπους; 

Γιατί οι τάσεις φυγής χτυπάνε σαν μπάσο στα αυτιά μου, 

μετά απο κάποιους μήνες ή μετά απο μια χούφτα χρόνια;  

Έπειτα σκέφτομαι, 

πως μπορεί και εγώ να είμαι η 

σωστή, που δεν κρατάω 

ανθρώπους απο συνήθεια,

δεν τους κρατάω με το ζόρι,

και όταν το κουκούλι σπάει,

φεύγω για αλλού, όπως

ορίζει η φύση 

Κάθε μια στο τόσο,

κάνω στην ζωή μου 

ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα

Δεν μου χωράνε οι

άνθρωποι που αγάπησα πια,

ίσως να μην χωράω κι εγώ

σε αυτούς, μια ξινίλα αρχίζει και 

σιγοβράζει

Τώρα, για φταιξίματα δεν θα

μιλήσω, ποιος μπορεί να φταίει που απλά

η ζωή, μας τρίβει στο πέρασμα της,

σαν να είμαστε βότσαλα που

πάμε να γίνουμε άμμος; 

Αλλά νιώθω το ξεκαθάρισμα

πάλι να με κοντεύει, 

και δεν το θέλω

Με τραβάει απο το χέρι

σαν νήπιο, που δεν θέλει

να αντικρίσει το σχολείο του

Δεν αποζητάω άλλα ξεκαθαρίσματα,

πόσα να προλάβω μέσα σε λίγα είκοσι χρόνια; 

Δεν θέλω άλλο οι άνθρωποι μου να μην μου ταιριάζουν, 

και να μην ταιριάζω εγώ σε αυτούς 

Θα υπάρχει κάτι αυθεντικό, 

που να κράταει και χρόνια, έτσι δεν είναι; 

Έτσι δεν μάθαμε; 

Τα αυθεντικά και τα ακριβά, 

κρατάνε για πολύ

Τα δικά μου αυθεντικά 

θα ήταν μαϊμού, μάλλον. 

Φθείρονται όλα κάποια

στιγμή, και ζητάνε ξεκαθάρισμα

και εγώ βαρέθηκα να πετάω

πράγματα στον κάδο, μα και

ρακοσυλλέκτης δεν μπορώ να

γίνω, όσο κι αν το προσπάθησα

Χαμογελώ συχνότερα πια,

μα το ξέρω πως είμαι μίζερη

και έχω πολλά να λύσω, οπότε

ίσως να είναι καλύτερα και για

τους άλλους 

Τους αγάπησα όλους μέχρι

την ρίζα της ψυχής μου, και

τους αγαπώ ακόμα, και έκανα

τα πάντα για να το καταλάβουν,

οι μισοί το κατάλαβαν, οι άλλοι χαμπάρι, 

μα την αγάπη την έχεις για να περισσεύει, 

ούτως ή άλλως

Και μου περίσσεψε πολύ,

γι’αυτό και καμιά φορά

μισώ τον θλιμμένο μου εαυτό,

αυτόν που είναι απογοητευμένος

και ανεξάρτητος συναισθηματικά

και έχει την ανάγκη κάθε τόσο

να κάνει ξεκαθαρίσματα 

Θα κοιτάω πάντα απο μακριά,

τις δεμένες παρέες και τους

ουτοπικούς έρωτες, και πάντα

θα τα ζηλεύω 

Με την ζήλια του χαμόγελου πάντα, 

ποτέ με αυτή της καταστροφής

Κάηκα ολόκληρη απο αυτή την

πράσινη την ζήλια της καταστροφής, 

και τέτοια χρώματα δεν μου πάνε